Üçü de Haziran ayında hayata veda eden edebiyatımızın üç büyük çınarı Nazım Hikmet, Orhan Kemal ve Ahmed Arif, Nazım Dostları tarafından Esenyurt Nazım Hikmet Parkı’nda düzenlenen bir etkinlikle anıldı.

Esenyurt Belediyesi’nin hemen karşısında yer alan Nazım Hikmet Parkı’nda 3 Haziran Çarşamba günü saat 13.00’te başlayan etkinlikte Tiyatro Simurg, “Nazım Ormanında Gündüz Gece” adlı oyunu sahnelerken, Grup Mektup üyeleri de türkülerle katıldı üç büyük ustanın anmasına.

“BURAYI KÜLTÜR PARKINA, KÜLTÜR BAHÇESİNE DÖNÜŞTÜRECEĞİZ”
Nazım Dostları adına kısa bir açılış konuşması yapan Esenyurt Dersimliler Derneği Başkanı Hüseyin Kalanç, Nazım Hikmet heykelinin bulunduğu alanın park olabilmesi için belediyeye dilekçe ile başvurduklarını hatırlatarak, “Dilekçemizin ardından CHP’li belediye meclis üyeleri de meclis toplantısında önerge vererek bu talebimize destek olmuşlardı, buradan onlara teşekkür ediyoruz. Ancak yaklaşık bir yıldır süren çalışmalara karşın burası halen inşaat halinde. Biz bu konunun takipçisi olacağız. Burayı bir kültür parkına, bir kültür bahçesine dönüştüreceğiz. Bugün de burada “kavgamızın ustaları” dediğimiz Nazım Hikmet, Orhan Kemal ve Ahmed Arif’i anmak için toplandık” diye konuştu.

“BİZLER İÇİN HAYATLARINI ADADILAR”
Kalanç’ın ardından Nazım Dostları adına hazırlanan basın açıklamasını ise tiyatro ve sinema sanatçısı Murat Aydın okudu. Açıklamada, “Haziran ayına girdiğimizde buruk bir hüzün dolar içimize. Hüzün, binlerce yıllık kültürümüzün tohumlandırdığı topraklarımızdan doğan onurlu yaşamların anlamlı gururlarına bırakır yerini. Seslerimizi duyamayacakları, yüzlerimizi göremeyecekleri ve aynı zaman dilimlerinde bile bizlerle yaşayamayacaklarını bildikleri halde, bizlerin; huzurlu, rahat, sağlıklı ve en önemlisi barış içinde yaşamamız için hayatlarını adayan insanların ders verici yaşam hikayelerine bırakır yerini hüzün.
Adları : Nazım Hikmet Ran; Şair, ressam , besteci , tiyatro oyun yazarı (insan)
Adları : Orhan Kemal; Yazar, (insan)
Adları : İsmail Hakkı Tonguç; Köy enstitülerinin kuruluş ve çalışma programını hazırlayan, kuran (insan)
Adları : Ahmet Arif; Şair, Gazeteci (İnsan)
Adları : Kazım Koyuncu; Müzisyen, besteci, şair (insan) Onların adlarını ve yaşamlarını, bizden sonrakiler için onurla savunmaya ve aktarmaya mecburuz. Onlar gibi olamasak da bu bayrak yarışına bir nefes de biz katmalıyız. Orhan Kemal, Yılmaz Güneyi doğurdu. İlk Orhan kemal edebiyat ödülünü alan Yılmaz Güney’dir.
Nazım Hikmet, onlarca yıl önce; Kuvayi Milliye, Şeyh Bedrettin Destanı, Memleketimden İnsan Manzaralarını, Hiroşima’yı yazdı dizelerinde, nükleer gücü eleştirmek için. Çernobil bizden, haksızlığa, sömürüye, işgale, yolsuzluğa ve yoksulluğa adanan bir canı aldı.
Notalarında suskun ve mazlum insanların acılarını, umutlarını dillere pelesenk eden Kazım Koyuncu’yu aldı.
İsmail Hakkı Tonguç’un kurduğu köy enstitüleri bize Ruhi Su’yu verdi, bir çok değerli sanatçı, tarihçi, bilim adamı ve gazeteciyle beraber. Ama 80 darbesi Ruhi Su’yu ve uzak-yakın geçmişimizi, anımızı geleceğimizi aldı.
Onların insanlık mücadelesi üstünde duruyor şimdi hayata dair güzel olan ne varsa. Bizlere kendi geçmişimizi unutturarak hükmetmeye çalışanlar aslında bilincimizi de yok etmeye çalışıyorlar.
Esenyurt Nazım Dostları olarak biz; Kendi geçmişimizle beraber bütün insanlık tarihini bilmeye ve aktarmaya çalışıyoruz. Öncelikle yaşadığımız yer olan Esenyurt’dan başladık. Nazım Hikmet’i, Orhan Kemal’i, İsmail Hakkı Toguç’u, Ahmet Arif’i ve Kazım Koyuncu’yu unutmadık unutturmayacağız. Ve yılın başka mevsimlerinde, aylarında doğan, yaşayan, ölen – öldürülen adları insanlık tarihine altın harflerle yazılan demokrasi ve devrim mücadelesi vermiş herkesi saygıyla anıyoruz.” ifadelerine yer verildi.
Aydın, bu açıklamadan sonra Nazım Hikmet’in “Vatan Haini” adlı şiirini de okudu.
Daha sonra sahne alan Tiyatro Simurg üyeleri ise, “Nazım Ormanın Gündüz Gece” adlı oyunu sahneledi. Deneyimli tiyatrocular performansları ile büyük beğeni kazanırken, bu oyunun ardından Ahmed Arif ve Orhan Kemal’in şiirlerinden de örnekler sunuldu.
Etkinlikte son olarak grup Mektup üyeleri sahne aldı.

İki simge:
Berkin…
Ve Bilal…
Aslında bize/ hepimize…
İki Türkiye’yi gösteriyor:
Berkin, eve alınacak ekmeğin simgesi.
Bilal, evden çıkarılan paranın simgesi.
Berkin, çocuksu derin bir iyiliğin adı.
Bilal, sıradan zalim bir kötülüğün adı.
Berkin, masumiyetin, cesaretin, güzelliğin temsilcisi.
Bilal, gücün, kurnazlığın, yalancılığın temsilcisi.
Berkin, direnişin adı.
Bilal, zulmün adı.
Berkin, uyanışın simgesi.
Bilal, uyutmanın simgesi.
Berkin, fedakar bir evlat:
“Dur anne, sen hızlı koşamazsın ekmek almaya ben giderim.”
Bilal, babasının suç ortağı:
“Baba evdeki paraları sıfırladım, sadece 30 milyon Euro kaldı.”
Berkin, Türkiye’nin oğlu.
Bilal, babasının oğlu.
Berkin, temiz Türkiye’nin simgesi.
Bilal, kirli-çirkin-hırsız Türkiye’nin simgesi.
Berkin, dürüstlüğün adı.
Bilal, hilekarlığın adı.
Berkin, haysiyetin sembolü.
Bilal, itibarsızlığın sembolü.
Berkin, “ben çocuğum bana atmazlar ki” der ve devletin polisi tarafından atılan bibergazı kapsülüyle öldürülür.
Bilal, “ben Başbakanın oğluyum bana dokunamazlar” der ve devletin polisi tarafından korunur.
Berkin, faşist şiddetin mağduru.
Bilal, faşist şiddetin mağruru.
Berkin, acımasız bir adaletsizliğin simgesi.
Bilal, intikam aracı haline gelen bir adaletin simgesi.
Berkin’in kamera kayıtlarındaki cinayetin görüntüsü kaybedildi.
Bilal’in kamera kayıtlarındaki hırsızlığın görüntüsü kaybedildi.
Berkin’i vuran polis ortaya çıkarılmadı.
Bilal’in hırsızlığını ortaya çıkaran polis görevden alındı.
Berkin, vicdanın adı.
Bilal, zorbalığın adı.
Berkin, adını sonsuzluğa yazdırdı.
Bilal, adını soysuzluğa yazdırdı.
Berkin, doğru-hakikatli yaşamın sembolüdür.
Bilal, kendi yalanına inanan mitoman’dır.
Berkin, kardeşliğin temsilcisi.
Bilal, kindarlığın, intikamcılığın.
Berkin, öfkenin adı.
Bilal, kin ve nefretin adı.
Berkin, bir şövalye.
Bilal, bir tuzak kurucu.
Berkin, zarafet’tir, estetik’tir
Bilal, kalitesizlik’tir, bayağılık’tır.
Berkin, inat’tır, sabır’dır.
Bilal, umursamamaktır, miskinliktir.
Berkin, gerçeğe inanmaktır.
Bilal, hurafeye boyun eğmektir.
Berkin, özgür düşüncenin simgesi.
Bilal, fikir despotlarının temsilcisi.
Berkin, hep acı çekenin yanında durur.
Bilal, hep acı çektirenlerin safında yer alır.
Berkin, halk’tır.
Bilal, devlet’tir.
Berkin, şehit’tir.
Bilal, sanık’tır.
Berkin insanı sevmektir.
Bilal insanı kullanmaktır.
Berkin’in babası işsizdir, yoksuldur.
Bilal’in babası varsıldır.
Berkin, hayata dönseydi babası adını Berkin Ethem (Sarısülük) yapacaktı.
Bilal, doğarken babası siyasi kurnazlıkla adına Necmettin (Erbakan) ekledi.
Berkin uyanmak için defalarca ameliyat oldu.
Bilal’e uyanmak için babasının bir telefonu yetti.
Berkin, alınterinin simgesi; annesine hediye almak için mendil sattı.
Bilal, götürgev’in simgesi; vakfına müteahhitlerden, belediyelerden komisyon parası topladı.
Berkin’in kıyafeti hazırdı fakat ilköğretim mezuniyetine gidemedi.
Bilal’in nikah şahitliğini hırsız İtalyan başbakanı Berlusconi yaptı.
Berkin, çoğalmanın, kollektivizmin, paylaşmanın simgesi.
Bilal, çıkar ortaklığının simgesi.
Berkin, barışın adı.
Bilal, savaşın adı.
Berkin’in gözleri hep gülecek.
Bilal’in gözleri hep korkuyla bakacak.
Berkin, hiç ölmeyecek.
Bilal, yaşarken ölüye dönüşecek.
Ve:
Türkiye’nin bu iki simgesi hep hatırlanacak:
Berkin’i anımsadıkça yanaklarımız ıslanacak.
Bilal’i anımsatıkça öfkemiz artacak.
Berkin’i unutmayacağız…
Bilal’i unutturmayacağız!..

Savcı Mehmet Emin Kiraz keşke ölmeseydi. Onu hem siyasi hem fiziki olarak kimin öldürdüğü de ortada. Ama sakın ola ki “Katilini bulacaktı, yargılayacaktı” yalanıyla karşımıza çıkmayın.
Gezi’de katledilen Abdocan’ın abisi olarak Gezi’yi desteklediğini söyleyen ve bu karikatürü paylaşanlara sesleniyorum. Şair bu karikatürde “Berkinin katilinin yakalanmasına az kaldı onun için katledildi” yalanını söylüyor ve çoğu kişi bunu paylaşıyor.

Adaletin önündeki engel: Savcılar

Savcı denen devletin koruyucusuyla ilk defa kardeşim katledildikten birkaç gün sonra tanıştım. Karşılaşma uzun sürmedi, beni odadan kovdu. Bu olayın ertesi günü Balıkesir’de, ortadaki onca delile rağmen, katil Ahmet Kuş’un suçunu ispatlamamıza rağmen, savcı tutuklama talep dahi etmedi.

Kardeşim katledileli neredeyse 4 ay olacaktı, savcıdan tek adım yoktu katili bulmak için. Ne zaman ki biz avukatlarımızla sorun yaşayıp avukat değişikliğine gittik ve dosya elimize geçti, sadece bir hafta sürdü katilin adına kadar ulaşmamız.

Tüm delilleri toparlayıp savcıya sunduk. Savcının görevini biz yapmıştık. (Bunu Gezite için yazmıştım, katile nasıl ulaştık okuyun: Abdullah Cömert’in katili nasıl bulundu?)

Her gün odasını işgal ettik, “Katil ortada, neden iddianameyi tamamlayıp tutuklamıyorsun?” diye soruyorduk, ek deliller getiriyorduk. Buna rağmen iddianame bir türlü tamamlanmıyordu.

Kardeşimin katledilişinin üzerinden 8 ay geçmişti ki iddianame bitti, ama başsavcı bir türlü kabul etmiyordu. İddianameyi geri gönderdi.

Nihayet 10, evet kardeşim katledildikten 10 ay sonra iddianame bitmişti, ama katil tutuksuz yargılanacaktı. Ki hâlâ tutuksuz yargılanıyor.

Şimdi sorarım size: Gezi davalarına bakan savcı ve hakimlerin hepsinin özel seçilmediğini söyleyebilir misiniz?

Katilleri akladılar, bize saldırdılar

Ethem’in duruşmalarında uyuyan savcıyı unuttunuz mu? Bizim davanın Balıkesir’deki ilk savcısı da uyumadı mı? Mehmet Ayvalıtaş’ın katiline “oğlum” diye hitap eden hâkimi, Ethem’in katiline 4 yıl ceza veren mahkeme heyetini, Ali İsmail’in katillerini salan mahkeme heyetini ne çabuk unuttunuz?

Gezi davalarına bakan savcı ve hâkimlerin gerçekten adil olduğuna nasıl inanabiliyorsunuz?

Ben kaç tane duruşmaya girdim, kaç defa hâkimin önünde polis tarafından darp edildik, davalarımız sürüldü?

Adalet talebiyle çıkıyoruz karşılarına, başka bir talebimiz yok, çocuklarımızın katillerini bütün diğer çocukların güvenliği için cezalandırın talebi var sadece, ama onların tutumu hiç değişmedi, katilleri akladılar, bizi sürdüler, darp edilmemize göz yumdular ve daha neler.

Son beyanımda mahkeme heyetine, “Annem buraya ÖLÜMÜ göze alarak geliyor!” dedim, ölümü. En son, mahkemedeki yoldaşlarının önünde yere yığılmıştı. Tansiyonu 21’e kadar çıktı. Bunun ne anlama geldiğini bilmeyenler bir sorsun. Doktor “Şu an önümüzde felç geçirebilir,” diyordu. Felçten bahsediyoruz!

Taş olsa Annemin çektiklerini görse çatlardı, ama karşımızda insan evlatları yoktu, emir almış robotlar vardı.

Bizi daha fazla üzmeyin

Elbette keşke savcı ölmeseydi. Keşke hukuk, yapması gereken şeyi yapıp katilleri ortaya çıkarsaydı da üç insan bugün aramızda olsaydı. Keşke egemen siyasi irade onları öldürmeyi değil de hukuku işletmeyi seçseydi.

Bedeninden 10 kurşun çıkan savcıyı hem siyasi olarak hem fiziki olarak kimin öldürdüğü ortada değil mi?

Keşke ölmeseydi. Ama sakın ola ki “Katilini bulacaktı, yargılayacaktı” yalanıyla karşımıza çıkmayın.

Her şey ortadadır ve nettir. Çocuklarını Gezi’de ve Gezi’nin hesabının sorulması uğruna kaybedenleri daha fazla üzmeyin.yazisonuikonu
Abdullah Cömert’in abisi Zafer Cömert’in yazısı 4 NİSAN 2015 ZAFER CÖMERT